راهكارهاي توسعه منابع انساني در سازمانهاي نوين

در مفهوم جديد توسعه منابع انساني، انسانهاي سازماني بايستي به كيفيتهايي مجهز شوند كه هيچگونه مشكلي با سازمان نداشته باشند و با دلسوزي و تعهد و بينشي علمي، تمام توانمنديها، انرژي،‌تخصص و فكر خود را در راستاي تحقق مأموريتهاي سازماني قرار دهند و دائماً براي سازمان ارزشهاي فكري و كيفي جديدي توليد كنند.  درك اهميت منابع انساني سازمان و توسعه آن از مهمترين عوامل كليدي در موفقيت و اثربخشي سازمان است زيرا تنها مزيت رقابتي پايدار سازمان، انسانهاي مشغول بكار در آن هستند. براي موفقيت و ارتقاء اثربخشي سازمان بايستي همواره سيستمها و سرمايه هاي سازماني را در جهت حمايت از سرمايه گذاري در جهت توسعه منابع انساني سوق داد.

به بيان ديويد ج. مك لافلين(1984) بايد ابتكار عمل را در دست گرفت و محيطي را فراهم ساخت تا استعدادهاي دروني و نهفته افراد در آن شكوفا شود و در نتيجه آن سلامت و بهبود سازمان تأمين گردد. آموزش مستمر و بهره گيري از مشاركت افراد در سازمان بطور مستقيم با پرورش و شكوفايي بالقوه استعداد كاركنان مرتبط است و مي تواند در توسعه منابع انساني نقش عمده اي را ايفا نمايد. علاوه بر آن امروزه ارائه دانش لازم و تغيير و جهت دهي به آن در منابع انساني از طريق فناوري اطلاعات به سهولت انجام مي گيرد و كاركنان يك سازمان يا جامعه را در ابعاد مختلف توسعه مي بخشد. بنابر اين توجه به سه موضوع كلي مطرح شده مي تواند در توسعه منابع انساني در سازمانهاي امروزي مفيد و مؤثر واقع شود.